Sprywatyzowany szpital szuka pieniędzy

Szpital w Kwidzynie należy do nielicznych, które nie są zadłużone. Decyzja rady ma umożliwić władzom powiatu znalezienie inwestora strategicznego. Przeciwko decyzji byli radni Prawa i Sprawiedliwości, którzy niepokoją się, że przyszły inwestor może skoncentrować się tylko na najbardziej dochodowych usługach medycznych. Jerzy Godzik, starosta kwidzyński, twierdzi, że bez inwestora strategicznego szpital nie ma szans na dalszy rozwój.
- Dwa miesiące temu została przygotowana koncepcja, która mówi co trzeba zrobić w szpitalu, żeby spełnił standardy, które wymaga minister zdrowia, a które powinny być wdrożone do 2012 r. - twierdzi Jerzy Godzik. - Do tego czasu muszą być także spełnione wymogi BHP oraz przeciwpożarowe. Kwota, którą trzeba zainwestować to 35-40 mln zł. Budżet powiatu, który liczy ok. 68 mln zł nie jest w stanie zaspokoić potrzeb szpitala.
Inwestor miałyby zostać znaleziony dla trzech szpitali na Powiślu, czyli w Kwidzynie, Prabutach i Sztumie. Ich sytuacja jest jednak bardzo różna. Szpital Specjalistyczny w Prabutach, który znajduje się w gestii samorządu wojewódzkiego, jest zadłużony na ponad 20 mln zł. Organem założycielskim dla szpitala w Sztumie jest samorząd powiatowy. On również jest zadłużony. Planowane jest jednak złożenie jednej oferty publicznej dotyczącej pozyskania inwestora strategicznego dla trzech szpitali.

Andrzej Rozmus, szef Klubu Radnych Prawa i Sprawiedliwości w powiecie kwidzyńskim podkreśla, że w Polsce istnieje już ok. 200 prywatnych szpitali, ale  przeważnie są to bardzo małe placówki o wąskiej specjalizacji, mające zaledwie kilka łóżek.
- Zdecydowana większość z nich nie ma kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia. Nastawiają się na dochodowe specjalności. Utrwala to w społeczeństwie opinie, że prywatny szpital jest luksusem dla bogaczy, a z drugiej strony przyjmuje tylko proste przypadki, które dają największy zysk. Nie ma się co jednak łudzić, prywatne szpitale będą naciskały na NFZ o podwyższenie kontraktów, na najbardziej opłacalne zabiegi i ograniczały koszty w przypadku najmniej opłacalnych usług. W przypadku wyczerpania liczby tych drugich będą odmawiać ich wykonania lub kierować do innych szpitali. Ograniczenie usług mniej opłacalnych spowoduje automatycznie zmniejszenie ilości łóżek. Dostępność dla pacjenta będzie utrudniona. Działanie w firmach prywatnych, co jest normalne, nastawione jest na generowanie maksymalnego zysku, a nie wychodzenie naprzeciw potrzebom społecznym, dotyczącym funkcjonowania lecznictwa zamkniętego. Szpitale publiczne często wykonują zabiegi, których liczba zawarta w kontrakcie już się wyczerpała, generując deficyt finansowy, ale nie odprawiając pacjenta z kwitkiem - przestrzega Andrzej Rozmus.

Jerzy Godzik, wyjaśnia, że nie ma mowy o prywatyzacji kwidzyńskiego szpitala, bo ta już dokonała się kilka lat temu.
- Trzeba uświadomić sobie, że szpitalem zarządza spółka prawa handlowego. My mówimy o sprzedaży udziałów, którymi właścicielami są także osoby prywatne. Nie ma prawnej możliwości, aby na sesji dokonywano wyboru, kto ma, a kto nie ma kupić udziały w spółce. Projekt uchwały o ich zbyciu jest zgodny z prawem. Nie ma żadnej obawy, że „kłamliwy” zarząd próbuje coś tam „wykręcić”. Chcemy zabezpieczyć możliwości rozwoju tego szpitala. Musimy myśleć o przyszłości. Nie wyobrażam sobie, że ktoś, kto przejmie większość udziałów zrezygnuje z kontraktów Narodowego Funduszu Zdrowia. To tak, jakby sobie podcinał żyły. Będzie starał się podnosić poprzeczkę i przyciągał jak najwięcej pacjentów, bo przecież o to chodzi na rynku usług medycznych – tłumaczy Jerzy Godzik.
Za umożliwieniem zarządowi znalezienie inwestora strategicznego i zbycie większościowych udziałów w spółce „Zdrowie”, zarządzającej kwidzyńskim szpitalem, głosowało 11 radnych, 5 było przeciwnych, natomiast 2 wstrzymało się do głosu.